৪১) জ্বালিলা তুমিয়েই মোৰ প্ৰণয় চাকি
৪২) উৰে উৰে উৰে
৪৩) বলিয়া মেঘৰ আঁৰে আঁৰে
৪৪) মেঘ মল্লাৰ ! মেঘ মল্লাৰ !
৪৫) পখিলাৰে শাৰী উৰে
৪৬) দুৱাৰ বন্ধ ৰ'ল মোৰ জীৱনত
৪৭) কিমান ৰচিলো ছবি
৪৮) দে অ' দে ভৰি
৪৯) নিশা চন্দ্ৰাৱলী
৫০) নিখিলৰ অসীম কোলাত
------------------------------
জ্বালিলা তুমিয়েই মোৰ প্ৰণয় চাকি
প্ৰেমৰ শলিতা ডালি হিয়াত ৰাখি
জীৱনৰ দৌল উজ্জ্বলাই ।
ৰঙা জুইকুৰা লই প্ৰদীপ শিখাৰ
উথিব উজ্জ্বলি হিয়া বহু দুখীয়াৰ
মুকুতিৰ পথ পোহৰাই ।।
জীৱনৰ ছন্দ গতি প্ৰগতিৰ
তোলে স্পন্দন বক্ষত ধৰণীৰ
পৃথিৱীৰ জনতাৰ হৃদয় কঁপাই
বিপ্লৱী বৈশ্বনৰে জাগি ধাৰ ।।
মাতে সউ বিপ্লৱী জনতাৰ দল
চিঙিম ভাঙিম প্ৰিয়ে ! প্ৰণয়ৰ ডোল
তুলি শোষিতৰ মহা বিজয়ৰ ৰোল
বিপ্লৱী সাজে যাম আগুৱাই ।।
-----------------------------
উৰে উৰে উৰে
শান্তিৰ কপৌ
তুলি ৰূপৰ ঢৌ
জাকি মাৰি উৰে
ৰং মনে উলাহেৰে ।
পাখিৰে ৰূপালি
মুকুতি বা মেলি
দিয়ে জুৰ মলয়াৰে ।।
হিয়াৰে জালাৰে
অগনিৰ দাহ নুমুৱাই
শোণৰ ধানৰে
শিহ ঠোটত লৈ যায় ।
মুকুতি বলিয়া
ভুকীয়া দুখীয়া
শান্তিৰ আশাৰে চাই
মুকুতিৰ মহুৰা ফুৰায় ।
জাকে জাকে জাকি মাৰি উৰে কপৌ চৰাই ।
যমুনাৰে পাৰে পাঞ্চ শিলাত এহাল জিৰায় ।।
তাকে দেখি খিয়লা ছকুৱা
তেজপিয়া ৰণৰ খকুৱা
ডাৱৰৰ ডাৰে ডাৰে
আঁৰে আঁৰে
ডেউদি ডেউদি পুলকি পলায় ।
উলাহৰ সুহুৰি তুলি
অমিয়া কুৰুলি
কুৰুলিয়ায় ৰঙেৰে,
শান্তিৰ কপৌ
তুলি ৰূপৰ ঢৌ
জাকি মাৰি উৰে -
ৰংমনে উলাহেৰে ।।
---------------------------
বলিয়া মেঘৰ আঁৰে আঁৰে
ৰঙা ডাৱৰৰ ডাৰে ডাৰে
জিলিকি জিলিকি সউ
তুলি তিৰ বিৰ ঢউ
আশাৰ বিজুলীয়ে জিলিক মাৰে ।
ধুমুহাৰ আগে আগে
জাকি দি জাকে জাকে
শান্তিৰ কপৌজাক উলাহে উৰে
বাসন্তী ৰাণীৰ উছৱ মেলাত
উত্তৰোল কুবেৰৰ দল ।
নগৰ বুকুত শ শ বনুৱাই
তোলে জীৱনৰ দাবী ৰোল
আগুৱাল তেজপিয়া পিশাচৰ দল
হজুৱাৰ ৰকতৰ ৰঙা বান ৰল
সেই ৰঙে ৰহনোৱা তেজাল নিচান
জগতৰ মুকুতি কামীৰ মহাপ্ৰাণ
কলিজাৰ লাল পতাকা লৈ আগুৱান
বিপ্লৱী দলে আজি আগবাঢ়ে ।।
------------------------------
মেঘ মল্লাৰ ! মেঘ মল্লাৰ !
প্ৰিয়তমা সুন্দৰী বিজুলী প্ৰিয়াৰ
ভাঙি আনা ডাৱৰৰ কাৰেঙ দুৱাৰ
গুৰ গুৰ কই কৰি চুৰমাৰ মেঘমল্লাৰ
গম্ভীৰ সুৰৰ তৰঙ্গ মেলি
ভীষণ গৰজন গাজন তুলি
নহুৰ গুৰ গুৰ গুৰ
হিলদোলে দুলি
মালিকা বিজুলী আউলী জাউলী
বান্ধা বান্ধা ৰাগ-বন্ধনেৰে
কৰি হুঙ্কাৰ ।
মেঘমল্লাৰ ! মেঘমল্লাৰ !
প্ৰিয়তম সুন্দৰী বিজুলী প্ৰিয়াৰ
হেঁপাহৰ চেনেহৰ মানিক হিয়াৰ
বৰষুণ প্ৰেম ধুমুহাৰ
মেঘমল্লাৰ ! মেঘমল্লাৰ !!
---------------------------
পখিলাৰে শাৰী উৰে
অ'সখী দেখিলো দেখিলো ৰে ।
চৌভিতি মুকুতা সৰি সৰি পৰি
ভূৱন ধুনীয়া কৰে
আজি কি সুৱাসী চৰে
দেখিলো দেখিলো দেখিলো ৰে ।।
ফাগুণৰ দোলাখন ফুলেৰে সজোৱা অ'
তাতে কোকিলৰে ৰাৱ ।
সখি মলয় পৱনৰ ৰাৱ ।
উটি যা মলয়া
উটি যা উটি যা অ'
ফাগুণৰ ধূলনিৰ দোলনি চাওঁ ।।
-----------------------------
দুৱাৰ বন্ধ ৰ'ল মোৰ জীৱনত ।
কাহানি আহিবা প্ৰিয়ে এই পৰণত
তুমি মোৰ হিয়া-ৰাণী হৃদ আসনত
পোহৰাই আহিবানে হিয়াৰ মাজত ।।
যদিও তোমাৰ ছবি মানস পটত
নিতউ উজলে মোৰ মন দেউলত
তোমৰ মুৰতি সদা আছে ধিয়ানত
পূজো দিনে ৰাতি যাক হিয়া চোতালত ।।
------------------------------
কিমান ৰচিলো ছবি
নেপালো হিয়াৰ ৰবি
নিতে মাথোঁ দেখো সপোন
তোমাৰ মধুৰ মু'খন ।।
তুমি মোৰ মন দেউল
য'ত উঠে প্ৰেমৰ ৰোল ।
নিতে হয় আৰতি গান ।
তোমাৰ নামেৰে ৰতন ।
নিজৰাই কল্ কল্ কই
হৃদয়ৰ শিল ভেদি বয়
কোনেনো অজান দেশলই
বিৰহৰ ভিন পুৰী লই ?
সুদূৰ দূৰণিৰ ঠাই
য'লৈকে মন ছুটি যায়
স্মৃতিৰ সঁফুৰা তাতে পাই
আনে মধুৰ সোঁৱৰণ ।
---------------------------
দে অ' দে ভৰি
কল কল্ডিলীয়া মোৰে কবৰী
কপৌ ফুলেৰে সাজি
আজি- আজি
কেচীয়াকৈ চুলি পৰে
কপালত লৰে চৰে
বৰকৈ আমনি কৰে
যাউতি যুগীয়া ময়ে শুৱনীয়া
অসমী আইৰে জী ।
দে ঐ ফুলেৰে সাজি ।
আজি অ'
আই নাম গোৱা
বহি তাঁত বোৱা
ৰূপে চকু ৰোৱা
টাকুৰী ঘুৰোৱা
ময়ে ঐ শিপিনী সাজি ।
দে ঐ ফুলৰে সাজি ।।
----------------------
নিশা চন্দ্ৰাৱলী
তৰাৰ দিপালী
জ্বলে মধু নিশা
প্ৰেম দীপ জালি ।
ৰাগিনী অমিয়া
মন হৰি নিয়া
পৱন মলয়া বাই
মনৰ হৰিষে
নিতে নৱৰসে
তোমাৰ মহিমা গায়
অমৃত সঁফুৰা মেলি
ভকতিৰ গীতাঞ্জলি
পুৱতি নিশাৰ
হেঙুলী ঊষাৰ
চেনেহৰ ৰঙা বেলি
তোমাৰ ৰহন বিমল কিৰণ
দিয়ে ধৰনীত ঢালি ।
সেই জিলিকণি
শৰীৰত সানি
উলাহে চাপৰি বাই
নাচিম হৰিষে
কৰি নাম ৰসে
তোমাৰ মহিমা গাই
অমৃত সফুঁৰা মেলি
ভকতিৰ গীতঞ্জলি ।
------------------
নিখিলৰ অসীম কোলাত
যদি হয় এই দেহা পাত
শ্মশানৰ নাশন চিতাত
মহাকাল কৰাল কৃপাত ।
পৰিবনে মনত এবাৰ
আছিলা এদিন প্ৰিয়া যাৰ
পুজিছিলা যাক অনিবাৰ
যাচিছিলা প্ৰেম উপচাৰ
হৃদয়ৰ নিভৃত কোলাত
যদিও সি মৰণ কোলাত ।
আহিবানে মোৰ হিয়া ফুল
জীৱন কৰি আমোল-মোল
তুলিবানে বিৰহৰ ৰোল
বেদনাৰ হায় কলৰোল
জ্বালি দীপ প্ৰণয় উজ্জ্বল
প্ৰেমৰ শিখাৰে নিৰমল
ভৰি দুই কোমল - কমল
নয়নত লোৰে ছল্ - ছল্
মোৰ মইদামৰ কোলাত ।।
দুৱৰিৰ টোপাল নিয়ৰ
সূৰুযৰ পৰিলে পোহৰ
ইন্দ্ৰধনুসম মনোহৰ
গঢ়িব লক্ষ সৌধ জীৱনৰ ।।
মুকুতাৰ মুকুৰ স্মৃতিৰ
বিৰিঙাব হৃদয় মণিৰ
অতীতৰ প্ৰেম ধেমালিৰ
আজি হায় ! স্তুপ সমাধিৰ
প্ৰেম-দীপ্ত সীমা হীনতাত,
যদিও সি মৰন কোলাত ।।
--------------------------------
৪২) উৰে উৰে উৰে
৪৩) বলিয়া মেঘৰ আঁৰে আঁৰে
৪৪) মেঘ মল্লাৰ ! মেঘ মল্লাৰ !
৪৫) পখিলাৰে শাৰী উৰে
৪৬) দুৱাৰ বন্ধ ৰ'ল মোৰ জীৱনত
৪৭) কিমান ৰচিলো ছবি
৪৮) দে অ' দে ভৰি
৪৯) নিশা চন্দ্ৰাৱলী
৫০) নিখিলৰ অসীম কোলাত
------------------------------
জ্বালিলা তুমিয়েই মোৰ প্ৰণয় চাকি
প্ৰেমৰ শলিতা ডালি হিয়াত ৰাখি
জীৱনৰ দৌল উজ্জ্বলাই ।
ৰঙা জুইকুৰা লই প্ৰদীপ শিখাৰ
উথিব উজ্জ্বলি হিয়া বহু দুখীয়াৰ
মুকুতিৰ পথ পোহৰাই ।।
জীৱনৰ ছন্দ গতি প্ৰগতিৰ
তোলে স্পন্দন বক্ষত ধৰণীৰ
পৃথিৱীৰ জনতাৰ হৃদয় কঁপাই
বিপ্লৱী বৈশ্বনৰে জাগি ধাৰ ।।
মাতে সউ বিপ্লৱী জনতাৰ দল
চিঙিম ভাঙিম প্ৰিয়ে ! প্ৰণয়ৰ ডোল
তুলি শোষিতৰ মহা বিজয়ৰ ৰোল
বিপ্লৱী সাজে যাম আগুৱাই ।।
-----------------------------
উৰে উৰে উৰে
শান্তিৰ কপৌ
তুলি ৰূপৰ ঢৌ
জাকি মাৰি উৰে
ৰং মনে উলাহেৰে ।
পাখিৰে ৰূপালি
মুকুতি বা মেলি
দিয়ে জুৰ মলয়াৰে ।।
হিয়াৰে জালাৰে
অগনিৰ দাহ নুমুৱাই
শোণৰ ধানৰে
শিহ ঠোটত লৈ যায় ।
মুকুতি বলিয়া
ভুকীয়া দুখীয়া
শান্তিৰ আশাৰে চাই
মুকুতিৰ মহুৰা ফুৰায় ।
জাকে জাকে জাকি মাৰি উৰে কপৌ চৰাই ।
যমুনাৰে পাৰে পাঞ্চ শিলাত এহাল জিৰায় ।।
তাকে দেখি খিয়লা ছকুৱা
তেজপিয়া ৰণৰ খকুৱা
ডাৱৰৰ ডাৰে ডাৰে
আঁৰে আঁৰে
ডেউদি ডেউদি পুলকি পলায় ।
উলাহৰ সুহুৰি তুলি
অমিয়া কুৰুলি
কুৰুলিয়ায় ৰঙেৰে,
শান্তিৰ কপৌ
তুলি ৰূপৰ ঢৌ
জাকি মাৰি উৰে -
ৰংমনে উলাহেৰে ।।
---------------------------
বলিয়া মেঘৰ আঁৰে আঁৰে
ৰঙা ডাৱৰৰ ডাৰে ডাৰে
জিলিকি জিলিকি সউ
তুলি তিৰ বিৰ ঢউ
আশাৰ বিজুলীয়ে জিলিক মাৰে ।
ধুমুহাৰ আগে আগে
জাকি দি জাকে জাকে
শান্তিৰ কপৌজাক উলাহে উৰে
বাসন্তী ৰাণীৰ উছৱ মেলাত
উত্তৰোল কুবেৰৰ দল ।
নগৰ বুকুত শ শ বনুৱাই
তোলে জীৱনৰ দাবী ৰোল
আগুৱাল তেজপিয়া পিশাচৰ দল
হজুৱাৰ ৰকতৰ ৰঙা বান ৰল
সেই ৰঙে ৰহনোৱা তেজাল নিচান
জগতৰ মুকুতি কামীৰ মহাপ্ৰাণ
কলিজাৰ লাল পতাকা লৈ আগুৱান
বিপ্লৱী দলে আজি আগবাঢ়ে ।।
------------------------------
মেঘ মল্লাৰ ! মেঘ মল্লাৰ !
প্ৰিয়তমা সুন্দৰী বিজুলী প্ৰিয়াৰ
ভাঙি আনা ডাৱৰৰ কাৰেঙ দুৱাৰ
গুৰ গুৰ কই কৰি চুৰমাৰ মেঘমল্লাৰ
গম্ভীৰ সুৰৰ তৰঙ্গ মেলি
ভীষণ গৰজন গাজন তুলি
নহুৰ গুৰ গুৰ গুৰ
হিলদোলে দুলি
মালিকা বিজুলী আউলী জাউলী
বান্ধা বান্ধা ৰাগ-বন্ধনেৰে
কৰি হুঙ্কাৰ ।
মেঘমল্লাৰ ! মেঘমল্লাৰ !
প্ৰিয়তম সুন্দৰী বিজুলী প্ৰিয়াৰ
হেঁপাহৰ চেনেহৰ মানিক হিয়াৰ
বৰষুণ প্ৰেম ধুমুহাৰ
মেঘমল্লাৰ ! মেঘমল্লাৰ !!
---------------------------
পখিলাৰে শাৰী উৰে
অ'সখী দেখিলো দেখিলো ৰে ।
চৌভিতি মুকুতা সৰি সৰি পৰি
ভূৱন ধুনীয়া কৰে
আজি কি সুৱাসী চৰে
দেখিলো দেখিলো দেখিলো ৰে ।।
ফাগুণৰ দোলাখন ফুলেৰে সজোৱা অ'
তাতে কোকিলৰে ৰাৱ ।
সখি মলয় পৱনৰ ৰাৱ ।
উটি যা মলয়া
উটি যা উটি যা অ'
ফাগুণৰ ধূলনিৰ দোলনি চাওঁ ।।
-----------------------------
দুৱাৰ বন্ধ ৰ'ল মোৰ জীৱনত ।
কাহানি আহিবা প্ৰিয়ে এই পৰণত
তুমি মোৰ হিয়া-ৰাণী হৃদ আসনত
পোহৰাই আহিবানে হিয়াৰ মাজত ।।
যদিও তোমাৰ ছবি মানস পটত
নিতউ উজলে মোৰ মন দেউলত
তোমৰ মুৰতি সদা আছে ধিয়ানত
পূজো দিনে ৰাতি যাক হিয়া চোতালত ।।
------------------------------
কিমান ৰচিলো ছবি
নেপালো হিয়াৰ ৰবি
নিতে মাথোঁ দেখো সপোন
তোমাৰ মধুৰ মু'খন ।।
তুমি মোৰ মন দেউল
য'ত উঠে প্ৰেমৰ ৰোল ।
নিতে হয় আৰতি গান ।
তোমাৰ নামেৰে ৰতন ।
নিজৰাই কল্ কল্ কই
হৃদয়ৰ শিল ভেদি বয়
কোনেনো অজান দেশলই
বিৰহৰ ভিন পুৰী লই ?
সুদূৰ দূৰণিৰ ঠাই
য'লৈকে মন ছুটি যায়
স্মৃতিৰ সঁফুৰা তাতে পাই
আনে মধুৰ সোঁৱৰণ ।
---------------------------
দে অ' দে ভৰি
কল কল্ডিলীয়া মোৰে কবৰী
কপৌ ফুলেৰে সাজি
আজি- আজি
কেচীয়াকৈ চুলি পৰে
কপালত লৰে চৰে
বৰকৈ আমনি কৰে
যাউতি যুগীয়া ময়ে শুৱনীয়া
অসমী আইৰে জী ।
দে ঐ ফুলেৰে সাজি ।
আজি অ'
আই নাম গোৱা
বহি তাঁত বোৱা
ৰূপে চকু ৰোৱা
টাকুৰী ঘুৰোৱা
ময়ে ঐ শিপিনী সাজি ।
দে ঐ ফুলৰে সাজি ।।
----------------------
নিশা চন্দ্ৰাৱলী
তৰাৰ দিপালী
জ্বলে মধু নিশা
প্ৰেম দীপ জালি ।
ৰাগিনী অমিয়া
মন হৰি নিয়া
পৱন মলয়া বাই
মনৰ হৰিষে
নিতে নৱৰসে
তোমাৰ মহিমা গায়
অমৃত সঁফুৰা মেলি
ভকতিৰ গীতাঞ্জলি
পুৱতি নিশাৰ
হেঙুলী ঊষাৰ
চেনেহৰ ৰঙা বেলি
তোমাৰ ৰহন বিমল কিৰণ
দিয়ে ধৰনীত ঢালি ।
সেই জিলিকণি
শৰীৰত সানি
উলাহে চাপৰি বাই
নাচিম হৰিষে
কৰি নাম ৰসে
তোমাৰ মহিমা গাই
অমৃত সফুঁৰা মেলি
ভকতিৰ গীতঞ্জলি ।
------------------
নিখিলৰ অসীম কোলাত
যদি হয় এই দেহা পাত
শ্মশানৰ নাশন চিতাত
মহাকাল কৰাল কৃপাত ।
পৰিবনে মনত এবাৰ
আছিলা এদিন প্ৰিয়া যাৰ
পুজিছিলা যাক অনিবাৰ
যাচিছিলা প্ৰেম উপচাৰ
হৃদয়ৰ নিভৃত কোলাত
যদিও সি মৰণ কোলাত ।
আহিবানে মোৰ হিয়া ফুল
জীৱন কৰি আমোল-মোল
তুলিবানে বিৰহৰ ৰোল
বেদনাৰ হায় কলৰোল
জ্বালি দীপ প্ৰণয় উজ্জ্বল
প্ৰেমৰ শিখাৰে নিৰমল
ভৰি দুই কোমল - কমল
নয়নত লোৰে ছল্ - ছল্
মোৰ মইদামৰ কোলাত ।।
দুৱৰিৰ টোপাল নিয়ৰ
সূৰুযৰ পৰিলে পোহৰ
ইন্দ্ৰধনুসম মনোহৰ
গঢ়িব লক্ষ সৌধ জীৱনৰ ।।
মুকুতাৰ মুকুৰ স্মৃতিৰ
বিৰিঙাব হৃদয় মণিৰ
অতীতৰ প্ৰেম ধেমালিৰ
আজি হায় ! স্তুপ সমাধিৰ
প্ৰেম-দীপ্ত সীমা হীনতাত,
যদিও সি মৰন কোলাত ।।
--------------------------------
No comments:
Post a Comment