Kobir Kamana : Poem by Debakanta Baruah - কবিৰ কামনা

             কবিৰ কামনা

মই কবি, গাওঁ গান, শব্দৰ সপোন সাজোঁ
           লিখো যে কৱিতা,
ফুল আৰু পখিলাৰ বিচাৰি চাওঁ
          প্ৰেমৰ ৰজিতা ।
দুৰণিৰ বননিত প্ৰাণৰ হিল্লোল কঁপে ,
          পুৱতি তৰাই,
সৰগৰ সিপাৰৰ অপৰুপ জেউতিৰ
          সংকেত জনায় ।
কলঙ-পাৰৰ এই দুৱৰিত আকাশৰ
         বিচাৰো তুলনা,
সৰি পৰা শেৱালিৰ কোমল সুবাসে মোক
         কৰেহি উন্মনা ।
বকুল ডালত সউ সখিয়তী পখিটিৰ
         কৰুণ বিননি,
মোৰ এ অন্তৰ ভৰি আকাশ উপচি পৰে
         তাৰ প্ৰতিধ্বনি ।
মই যি কৱিতা ৰচোঁ, গানৰ ভাষাৰে গাওঁ
        প্ৰাণৰ বিননি,
কোনোবা জোনাক নিশা তৰুণ হিয়াত তাৰ
         লাগেনে কঁপনি ?
দাপোনত মুখ চাই অপোন ৰূপত মুগ্ধা
         কোনো ৰূপহীৰ,
পৰেনে মনত বাৰু এফাঁকি কৱিতা এই
         বিৰহী কবিৰ ?
বিফল-যৌৱনা কোনো গাভৰুৱে নেভাবেনে
        কোন সেই কবি,
ছন্দৰ তুলিৰে আঁকে অশ্ৰ্ক্লান্ত জীৱনৰ
         সোনোৱালী ছবি ?
মাটিৰ চাকিটি মোৰ উৰণীয়া বা লাগি
         হঠাতে নুমায়,
প্ৰীতিৰ বতাহে মোৰ আকাশী তৰাৰ হায়
         হিয়া নকাঁপায় !
কি বিচাৰো প্ৰতিদান ? কঙাল হৃদয়ে মোৰ
        বিচাৰে কি ধন ?
হাঁহিৰ বিজুলী এটি, দুটুপি চকুলো ভৰা
         এযুৰি নয়ন ।

Kobir Kamana : Poem by Debakanta Baruah - কবিৰ কামনা