সুখী নে তুমি
মোৰ বুকুতে আছিল গোলাপ
বাগিচা |
এদিন তেজেৰে লুতুৰি পুতুৰি
এটা গোলাপে
শুকান-কাঁইটক সুধিলে গুপুতে
তুমি সুখী নে
সুখী নে তুমি?
গোলাপজোপাৰ এহাত এমুঠন
এন্ধাৰত
মই কান থিয় কৰি থাকিলো –
জাৰে জহে খহে ফুলৰ পাপৰি |
জোনাক জাগৰন
১
বতাহৰ কানে কানে গান |
মোৰ সংগ্ৰহ গছৰ নাম, ফুলৰ
নাম
চেমনীয়া ডালপাত শিপাৰ
জোনাক |
২
কাঁহ পৰি জীন যাওক মন |
প্ৰসাৰিত স্তব্ধতাত মেঘময়
গানৰ জাগৰণ |
৩
মানুহ স্মৃতিপ্ৰায়ণ,
নিজৰ দুৱাৰতে আঁজলি পাতে
!
সজীৱ সৰ্বস্তৰ
[স্মৃতিময় অপূৰ্ব সিংহৰ নামত
]
বুকু বিষাদেৰে ভৰে,
লুণীয়া নদী আছে যদি নিৰ্বোধ
অসাৰ
চকুলো |
দেশ কাল সজীৱ উশাহে নিশাহে
|
কোন সময়ৰ সতে চেঁকুৰি গ’ল,
যৌৱন ভৰপক; ধূলি মাটি উৰে
সোনালী কাঁড়ত দেহৰ উত্তাপ
সুন্দৰেহে কেৱল দিব পাৰে
আমি প্ৰতিশব্দেৰে
প্ৰতিষ্ঠা কৰোঁ শব্দ, নিষ্পলক চিত্ৰ
প্ৰতিকল্প |
আঁহা বিচাৰি যাঁও সুন্দৰৰ শিপা |
ফুলে তেজে এন্ধাৰো যে
শইচৰ পথাৰ মানুহ | আমি নাম থ’লো
জীৱন |
তুমুল সোঁততো উজাই ভটিয়াই চায়
নাৱৰীয়া মন |
ধূৱলী-কুৱলী পৰ্বতৰ নখৰত
যাওঁবোলা লিহিৰিপতীয়া মেলানি পোহৰ,
গধুলি আকাশ ফুলৰ কৰণি,
তেজেৰে ধুৱাই ফুল-তুলসী, ৰাতি উজাগৰ
দীঘল ভ্ৰমণ |
কিহৰ ইমান ফুল
বাৰমাহী কোনদ্বীপান্বিত অতীত ভবিষ্যৎ |
পোহৰৰ দৰে
ফুলে তেজে এন্ধাৰো যে টলমল !
প্ৰেমে-প্ৰতিবাদে
তৰোৱাল
বহু আঘাতেৰে গঢ়া তৰোৱাল,
প্ৰেমে-প্ৰতিবাদে সজাগ
মানুহৰ দৰে
মানুহ;
কৰতল ঘনিষ্ঠ
নিঃশ্বাস,
মূৰ তুলি উঠে
আৱেগপ্ৰৱণ মূৰ্খ মৃত্যু,
ৰহস্যহীন মলিন
শ্লোক,
দিন-ৰাতি মোৰ নঙঠা তৰোৱাল
আকাশ-মেধা
নক্ষত্ৰপুৰুষ |
No comments:
Post a Comment