মধ্যাহ্নৰ প্ৰথম ৰ'দৰ অগ্নিদগ্ধ
শিলাবালি, ধূলি আৰু পিচঢলা পথ
দৃপ্তকণ্ঠ জনতাৰ যাত্ৰাৰে মুখৰ ।
বতাহত নাচি উঠে দৃঢ়্মুঠি সবল বাহুৰ ।
('জেললৈ যাম আমি হাজাৰ হাজাৰ ।')
জনতাই বাচি ল'লে পথ ।
: মৃত্যু আৰু কাৰাগাৰ ...
এই পথ - সংগ্ৰামৰ জীয়াই থকাৰ,
এই পথ - জীৱনৰ জীয়াই থকাৰ,
এই পথে আগবাঢ়ে যুগে যুগে
বঞ্চিত মানুহৰ হেজাৰ হেজাৰ সমদল ।
(পথেই কেৱল সত্য ।)
স্পৰ্শ কৰি সভ্যতাৰ নানা উপকূল
অবিৰাম বেগৱতী এই জনস্ৰোত;
আজিও উঠিছে ধ্বনি, সেই সুৰ,
একে সুৰ গতিময়তাৰ ।
আমি পালোঁ - নতুনৰ সূচনা-সন্ধিত
বিংশ শতব্দীৰ
জীৱনৰ নতুন দৰ্শন ।
শেষ হওক ধনিকৰ ঘৃন্য অত্যাচাৰ ।
আমাৰ জীৱন ব্যাপি অন্ধাকাৰ অৰণ্য ৰাত্ৰিৰ
মাটিৰ বুকুত জ্বলে অনিৰ্বাণ হিৰন্ময় জ্যোতি ।
: পোহৰ ........... পোহৰ লাগে,
পোহৰৰ সন্ধানত হেজাৰ হেজাৰ মন
হ'ব মতলীয়া । আমকো পোহৰ লাগে
জীয়াই থকাৰ ।
চেতনাৰে সমুদ্যত প্ৰাণ ।
পোহৰৰ মিলিছে সন্ধান । এই বাৰ
বঞ্চনাৰ হওক অৱসান ।
শেষ হওক লজ্জাহীন ভীৰু চক্ৰান্তৰ ।
মুক্ত হওক প্ৰগতিৰ ৰূদ্ধ পথ
আই অসমৰ ।
প্ৰথম প্ৰণয়-মুগ্ধ পুৰুষৰ দৰে
শ্ৰদ্ধা আৰু বিস্ময়ত মন মোৰ পুলকিত হ'ল,
কিয়নো, এতিয়া ইয়াত জ্বলে
হাজাৰ হাজাৰ সূৰ্য্য
মানুহৰ মুক্তি কামনাৰ ।
শিলাবালি, ধূলি আৰু পিচঢলা পথ
দৃপ্তকণ্ঠ জনতাৰ যাত্ৰাৰে মুখৰ ।
বতাহত নাচি উঠে দৃঢ়্মুঠি সবল বাহুৰ ।
('জেললৈ যাম আমি হাজাৰ হাজাৰ ।')
জনতাই বাচি ল'লে পথ ।
: মৃত্যু আৰু কাৰাগাৰ ...
এই পথ - সংগ্ৰামৰ জীয়াই থকাৰ,
এই পথ - জীৱনৰ জীয়াই থকাৰ,
এই পথে আগবাঢ়ে যুগে যুগে
বঞ্চিত মানুহৰ হেজাৰ হেজাৰ সমদল ।
(পথেই কেৱল সত্য ।)
স্পৰ্শ কৰি সভ্যতাৰ নানা উপকূল
অবিৰাম বেগৱতী এই জনস্ৰোত;
আজিও উঠিছে ধ্বনি, সেই সুৰ,
একে সুৰ গতিময়তাৰ ।
আমি পালোঁ - নতুনৰ সূচনা-সন্ধিত
বিংশ শতব্দীৰ
জীৱনৰ নতুন দৰ্শন ।
শেষ হওক ধনিকৰ ঘৃন্য অত্যাচাৰ ।
আমাৰ জীৱন ব্যাপি অন্ধাকাৰ অৰণ্য ৰাত্ৰিৰ
মাটিৰ বুকুত জ্বলে অনিৰ্বাণ হিৰন্ময় জ্যোতি ।
: পোহৰ ........... পোহৰ লাগে,
পোহৰৰ সন্ধানত হেজাৰ হেজাৰ মন
হ'ব মতলীয়া । আমকো পোহৰ লাগে
জীয়াই থকাৰ ।
চেতনাৰে সমুদ্যত প্ৰাণ ।
পোহৰৰ মিলিছে সন্ধান । এই বাৰ
বঞ্চনাৰ হওক অৱসান ।
শেষ হওক লজ্জাহীন ভীৰু চক্ৰান্তৰ ।
মুক্ত হওক প্ৰগতিৰ ৰূদ্ধ পথ
আই অসমৰ ।
প্ৰথম প্ৰণয়-মুগ্ধ পুৰুষৰ দৰে
শ্ৰদ্ধা আৰু বিস্ময়ত মন মোৰ পুলকিত হ'ল,
কিয়নো, এতিয়া ইয়াত জ্বলে
হাজাৰ হাজাৰ সূৰ্য্য
মানুহৰ মুক্তি কামনাৰ ।
