Poems of Ram gogoi - Nirnay - নিৰ্ণয় - ৰাম গগৈৰ কবিতা

আঙুলিৰ ফাঁকে ফাঁকে ধোঁৱা ঃ
চিগাৰেট এই জ্বলি এই শেষ হয়
জীৱন বন্তি জ্বলে কঁপি কঁপি
উৎকণ্ঠাৰ নাই যৱনিকা ।

তোমাৰ আমাৰ পথ অৰণ্য দূৰ্গম
সন্মুখত ৰাতিৰ এন্ধাৰ । খোজে খোজে
ভয়াল মৃত্যুৰ স'তে মুখামুখি,
তেজৰ সোৱাদ পোৱা ক্ষুধাৰ্ত বাঘৰ
স্থিৰ চকু চিকাৰৰ সন্ধানত মতলীয়া ।

ৰূদ্ধশ্বাস জীৱনৰ হেজাৰ আশ্বাস,
আমাৰ কাৰণে আছে ক্ষয় আৰু ক্ষতিৰ হিচাব ।
জীয়াই থকাৰ বাজেটত জীৱনৰ ঘাটি
মৃত্যুৰ অগ্ৰগতি । ........... (নতুন দিনৰ মুল্যাংকন ।)
দিল্লী অনেক দূৰ । ..... আমাৰ
সপোন দেখাৰ অধিকাৰ
পৰিকল্পনাৰ যোগ বিয়োগত অন্তৰ্ধান ।

আহত স্তব্ধ গতিৰ জোৱাৰ,
তথাপি জীৱন জীয়াই আছে ।
সোণৰ ৰূপৰ মুখত শুনিছোঁ
নতুন নতুন গান, আমাৰ মৃত্যুৰ শ্ল'গান ।
(পৃথিৱীক চাবলৈ আমাৰ সময় নহ'ল ।)

তোমাৰ চকুৰ নেতাৰ চশ্‌মা খুলি,
ৰাজভৱনৰ খিড়িকীৰে চোৱা জুমি,
আকাশত সেয়া বৰ্ষামুখৰ মেঘ ।
জীয়াই থকাৰ দাবী । শান্তি আৰু প্ৰগতিৰ ।

আমি বাছি ল'লোঁ পথ ।
সংগ্ৰামৰ পথাৰত
সঁচা জীৱনৰ নতুন মূল্যবোধ,
আগামী দিনৰ পদক্ষেপ ।

No comments:

Post a Comment