Janma muhurtar pratikkhat - Assamese poems of Ram Gogoi : জন্ম মুহূৰ্তৰ প্ৰতিক্ষাত - ৰাম গগৈৰ কবিতা

প্ৰসৱ-বেদনাক্লিষ্ট মাতৃৰ মুখ মণ্ডলত
এদিন দেখিছিলোঁ, অনুজৰ জন্ম মুহূৰ্তত
দুঃসহ যন্ত্ৰণাৰ অস্থিৰতা ।

হয়তোবা মাতৃৰ ৰক্ত প্ৰৱাহত তেতিয়া
সুতীব্ৰ অনুভুতিবোৰ
দপ্‌ দপ্‌কৈ জ্বলি উঠিছিল ।
যন্ত্ৰণাৰ সেই মুহূৰ্তবোৰৰ পাছত
নতুন জন্মৰ প্ৰতীক্ষাৰ - ক্ষণ
যেতিয়া শেষ হৈছিল, তেতিয়া
আইৰ মুখত ফুটি উঠিছিল হাঁহি
অনাবিল আনন্দৰ কি মধুৰ অভিব্যক্তি !

মোৰ বুকুত হাত থৈ বাৰে বাৰে
অনুভৱ কৰিছোঁ আজি,
মোৰ মাতৃৰ প্ৰসৱ যন্ত্ৰণাৰ সেই মুহূৰ্তবোৰ;
অনুভৱ কৰিছোঁ মোৰ জননী, মোৰ জন্মভূমিৰ জঠৰত
অনন্ত অন্ধকাৰৰ বুকুত
এটি নতুন সূৰ্যৰ প্ৰাণৰ কঁপনি ।

মোৰ জন্মভুমি, মোৰ জননীৰ ৰক্তপ্ৰৱাহত
আজি লাঞ্ছনাৰ বঞ্চনাৰ-ৰিক্ততাৰ
বেদনাৰ আঘাতে আঘাতে
যি সুতীব্ৰ অনুভুতিৰ জন্ম হৈছে,
মোৰ চেতনাত অগ্নি-শিখা হৈ
জ্বলি উঠিছে সেই অনুভুতি ।
এদিন এটা ৰক্তাক্ত প্ৰভাতত জন্ম হ'ব
পূব-দিগন্তৰ অপৰ্য্যাপ্ত পোহৰ সম্ভাৰ লৈ
সেই নতুন সূৰ্যৰ;
মোৰ বুকুত হাত থৈ বাৰে বাৰে
মোৰ প্ৰাণৰ স্পন্দনত শুনিছোঁ
সেই আগমনী সুৰ ।

মোৰ জন্মভূমি, মোৰ জননীৰ মুখত
ফুটি উঠিব এটি হাঁহি, কি মধুৰ !
সানি দিম আমাৰ তেজৰ ৰং
আমাৰ বুকুৰ ।





No comments:

Post a Comment