Itihas - Poems Ram Gogoi :ইতিহাস - ৰাম গগৈৰ কবিতা

বিশ্ব প্ৰকৃতিৰ অখণ্ড আৰু ব্যাপক দ্বন্দত
চেতনাৰ জাগৰণ । মানুহে বিচাৰি ল'লে
সমজীৱী শ্ৰেণীহীন আদিম সমাজ আৰু আহিলা ।
ইতিহাস, তুমি ৰূপ ল'লা ।
স্থাৱৰ পৃথিৱী আৰু যাযাবৰ মানুহৰ দল, যাত্ৰা ইতস্ততঃ
পৃথিৱীৰ স'তে অভিসাৰ -
সমল সম্পদ লাগে জীয়াই থকাৰ ।
যাত্ৰা ...... আৰু তুমি বিস্তাৰিত কাহিনী আমাৰ
বিৱৰ্তন আৰু ক্ৰমবিকাশৰ সুনিৰ্দিষ্ট কক্ষপথ

সমাজৰ আদিম স্তৰতে তুমি কাহিনী লিখিলা ।
পৰিৱৰ্তনৰ প্ৰৱল প্লাৱন, ক্ৰমবিকাশৰ গতি অসমান,
যুগে যুগে তুমি তাকে কৰিছা প্ৰমাণ;
কেতিয়াবা ধীৰে ধীৰে আৰু কেতিয়াবা
উন্মত্ত কোবাল ছন্দেৰে তুমি আগুৱান ।
শ্ৰেণী চেতনাৰে ধৌত মুক্ত তৰোৱাল
শ্ৰেণীভেদ আৰু সংঘাতৰ নতুন পাতনি ৰচি তুমি
প্ৰগতিক আনিছা আদৰি ।
আৰ্থিক ব্যৱস্থা আৰু সংগঠন, উৎপাদন
তোমাৰ একোটা অধ্যায় ।

প্ৰসৱ বেদনা সিক্ত, ৰিক্ত নোহোৱা তুমি,
গঢ়িছা, ভাঙিছা আৰু গঢ়িছা । তোমাৰ বুকুত
হেজাৰ কাহিনী অলুপ্ত আৰু অমৰ ।
বিকাশৰ স্তৰে স্তৰে , দাস আৰু সামন্ত
বস্তু বিপ্লৱৰ বুকুতে জন্ম ...... আজি মৃত্যুমুখী ধনতন্ত্ৰ
সুনিৰ্দিষ্ট পথৰ নিৰ্দেশ । ৰাষ্ট্ৰৰ বিলোপ হয়,
সংক্ৰমনৰ কোনোবা উচ্চতৰ পৰ্য্যায় এটাত
গণতন্ত্ৰও নোহোৱা হয় । তুমি ইতিহাস ।
মানুহৰ অবিৰাম প্ৰাণচ্ছন্দত তোমাৰ স্বীকৃতি আছে ।
স্পষ্ট আৰু স্পষ্টতৰ । মাৰ্কচ এঙ্গেলচ্‌ক লাল
চালামেৰে
অভিবাদন আৰু বিপ্লৱী অভিনন্দন,
ইতিহাস ঃ নিৰ্দেশ, আমাক তোমাৰ নিৰ্দেশ লাগে
সংকেত আৰু নিৰ্ভুল ইংগিতৰ । আমি সদায় সাজু ।