মহুৰা-ফুৰোৱা মাত যেন শুৱলা
বাৰুদে বিস্ফোৰণে জৰ্জৰ সীমাহীন স্বদেশ মোৰ
মই ভিতৰি বিচাৰি ফুৰিছোঁ
মহুৰা-ফুৰোৱা মাত যেন শুৱলা মোৰ আইৰ মাত্ৰ উঁহ,
মোৰ গানৰ বহল চোতালখনৰ পৰা হঠাতে আঁতৰি গ'ল ৰ'দ -
নিৰাই থৈছো ঘাঁহ-বন, চেঁচুক চোতল মোৰ চৌচিৰ কৰক ৰ'দে
গ'জি উঠক অব্যৰ্থ ঔষধি শতমূল -
সোঁৱৰণ আগচি মাতৰ চৰায়ে মাতক শুশ্ৰূষাৰ এষাৰ
শস্যমুখেৰে বাঢ়ি আহক দোকোলটকা জীৱন ...
ছাতি-ফুটি কৰি আছে ডাৱৰ
আকাশত গান নাই, জুই -ছাই খৰাং বতৰ -
সৰল চৰাইবোৰ গছৰ ডালত থৰ হৈ নিমাতে বহি আছে
পিয়াহত ছাতি-ফুটি কৰি থকা শুকান ডাৱৰবোৰ
পুৰণি কিতাপৰ পাতৰ দৰে উঁৱলি গৈছে
পাছবাৰীত ম'লিয়াই থকা আমকিডালৰো পাত-চোত নাই
সৰি পৰিছে মুজুৰা কলিবোৰ
বতাহত বিনাইছে বিষাদ
মই যেন সৰগ পৰা মানুহটো -
সমুখত শস্যঘ্ৰাণহীন এখন পথাৰ ...
ভালপোৱাৰ কঠীয়া
চকুৰ পানীৰে বাঢ়ি আহে শিপা । ভালপোৱাৰ এমুঠি কঠীয়া । মানুহৰ
উজ্জ্বল ৰাতিপুৱ, তোক পাহৰি গ'লে মই হেৰাই যাম, হেৰাই যাব
মোৰ অজস্ৰ বৰ্ণমালা, গানৰ ক'লি, ধানৰ পথাৰ, জাৰৰ ৰ'দৰ লৰা-ধপৰা,
চ'তৰ বা-মাৰলি, ব'হাগৰ ধুমুহা -
কন্দোনৰ দৰে লাহে লাহে বতাহ বলিছে,
মোৰ দুচকুৰে বৈ আহিছে দুকুল ওপচা পানী ...
সোঁৱৰণৰ চোতালভৰা জোনাক
মোৰ সোঁৱৰণৰ চোতালভৰা ফট্ফটীয়া জোনাক -
এজোপা সিজোপাকৈ গছৰ তলে তলে মানুহবোৰে গান গাইছে ।
নাচে-গানে নাঙলৰ মুঠিয়ে -ফালে আটাইখনতে উভৈনদী ভালপোৱা,
বৰষুণত অজান্তি ফুলৰ ৰমক্জমক্ কতনা পাহি । গধূলি কুলিচৰাইৰ
কু-কু মাতৰ লুকাভাকু ।
নিম-আঁহতৰ ডালে-পাতে নিস্তব্ধতাৰ তীব্ৰ দুচকু ...
গছ-লতা-পাতৰ শব্দ
পৰ্বতে পৰ্বতে বগাই আহিছে নৈখন । দুকাষে
সেউজীয়া জুমখেতি । ধানৰ সৰল পাতে পাতে চকুপানীৰ
কুলুকুলু মাত । কোন কাহনিৰে সোঁৱৰণ ।
লাহী বতাহে ৰ'দৰ সতে ঢৌ খেলিছে আৰু ডাৱৰে বৰষুণে
বুটলি আনিছে গছ-লতা-পাতৰ শব্দ ।
পাত সলাই পাকৰিজোপা একেবাৰে নতুন হৈ পৰিছে
নতুন পাতৰ আঁৰত লুকাই কুলিচৰাইটোৱে বিননি জুৰি মাতিছে ...
No comments:
Post a Comment