শব্দৰূপ
মই শতৰূপা শব্দৰ প্ৰেমিক পুৰুষ, মই আঁজলি পাতি শব্দ ভিক্ষা কৰোঁ ।
মোৰ অক্ষৰবৃত্তৰ চাকত গঢ়া শব্দ-গাঁঠনি, তৰ্ক-বিতৰ্ক সকলো আলচ
ভালপোৱাৰেই চানেকী । মোৰ আখৰৰ মৰ্মমূলত কান থিয় কৰি
শুই আছে শব্দ মই তাৰ ৰূপ-যশ-লাৱণ্য ভিক্ষুক ...
সোঁৱৰণৰ সেমেকা বতাহ
ডাৱৰে পাহৰে বৰষুণ
নৈয়েও জানো মনত ৰাখে কঠুৱা হাতেৰে খহাই অনা
সেউজীয়া দুটা পাৰ -
বেলি মাৰ গ'ল নাৱৰ টিঙেৰে
সোঁৱৰণৰ সেমেকা বতাহ জুৰাই আনিছে
শৰীৰ সাবটি থকা ভালপোৱাৰ লুণীয়া ঘাম -
হঠাতে নাৱৰীয়াই আগগুৰি নোহোৱাকৈ আৰম্ভ কৰি দিলে গান
কাঁচিয়লি জোনটো চাচোন ডাৱৰৰ তলেৰে
আজি কিমান দেখনিয়াৰ হৈ ওলাইছে ...
লতা বগাই আহে
আইৰ মুখৰ ভাষা মোৰ ওঁঠেৰে লতা বগাই আহিছে,
বতাহেৰে উৰি অহা শস্যশালী গোন্ধ মই যেন চুই চাম;
একোটা সময়ত মানুহ বৰ মৰম অকলুৱা হৈ পৰে -
ভাষাই শুশ্ৰুষা কৰে মানুহৰ মন, ভাষাৰ চুমা এটাতে
চৌ-চৌ কৰে বৈ আহে ভালপোৱাৰ যমুনা ...
নামফাকে গাঁৱত এটা গধূলি
বেলি পৰি আহিল
আমি গৈ গৈ নামফাকে গাঁও যেতিয়া পালোগৈ
আৰ বাৰী, তাৰ বাৰীৰ জিকাফুলবোৰ
এপাহ দুপাহকৈ পাহ মেলি দিছে
বুঢ়ীদিহিং নৈখনে নামফাকে গাঁওখন আলফুুলকৈ আগুৰি আছে
দুৰৈৰ পৰাই মই নৈখনৰ মাতটো শুনিছিলো,
যেন কোন কাহনিবাৰে পৰা চিনাকি
গোটেই সন্ধিয়াটো মই নৈখনৰ অলেখ-লেখ চায়েই কটাই দিলো
এন্ধাৰত ওখ-পাখ ডাঙৰ ডাঙৰ গঢ়ৰ গছবোৰৰ ছাঁ
গছৰ গাৰ পৰা ওলাই আহি নৈৰ সোঁতত দীঘল দি পৰি আছে
গছৰ ছাঁ গধূলি দীঘে দীঘে লেংলেঙ্কৈ বাঢ়ে ...
জোনটো তেতিয়াও ওলোৱা নাই
নৈৰ পাৰতে থকা বুদ্ধ মন্দিৰটোৰ দুৱাৰদলিত
কোনোবাই এগছ চাকি জ্বলাইছে
পোহৰৰ ছাঁ গৈ পানী-যুৱলীত পৰিছে ...
সোঁৱৰণে পাহৰণে তুমি
সোৱৰণে পাহৰণে তুমি ধুৱলী-কুৱলী হৈ পৰিছা
তোমালৈ এডৰা আহল-বহল মাটি চহাই থৈছো,
তুমি ধাননি হৈ জিলিকি থাকিবা
তোমাৰ বুকুত উমলি থাকিব ৰ'দ-বতাহ-বৰষুণ
চকুলোৰ আঁৰত ৰমক্জমক এখন ফুলনিও পাতি থৈছো
কোনোবা এদিন জোনাকৰাতি -
ফুলনিখনৰ সেমেকা ঘাঁহত বহি তোমাৰ গান শুনিম
চাওঁতে চাওঁতে আমাৰ গানৰ মাজেৰে
পুৱৰ বেলিয়ে দিবহি হেঁপাহৰ ৰুণ ...
মই শতৰূপা শব্দৰ প্ৰেমিক পুৰুষ, মই আঁজলি পাতি শব্দ ভিক্ষা কৰোঁ ।
মোৰ অক্ষৰবৃত্তৰ চাকত গঢ়া শব্দ-গাঁঠনি, তৰ্ক-বিতৰ্ক সকলো আলচ
ভালপোৱাৰেই চানেকী । মোৰ আখৰৰ মৰ্মমূলত কান থিয় কৰি
শুই আছে শব্দ মই তাৰ ৰূপ-যশ-লাৱণ্য ভিক্ষুক ...
সোঁৱৰণৰ সেমেকা বতাহ
ডাৱৰে পাহৰে বৰষুণ
নৈয়েও জানো মনত ৰাখে কঠুৱা হাতেৰে খহাই অনা
সেউজীয়া দুটা পাৰ -
বেলি মাৰ গ'ল নাৱৰ টিঙেৰে
সোঁৱৰণৰ সেমেকা বতাহ জুৰাই আনিছে
শৰীৰ সাবটি থকা ভালপোৱাৰ লুণীয়া ঘাম -
হঠাতে নাৱৰীয়াই আগগুৰি নোহোৱাকৈ আৰম্ভ কৰি দিলে গান
কাঁচিয়লি জোনটো চাচোন ডাৱৰৰ তলেৰে
আজি কিমান দেখনিয়াৰ হৈ ওলাইছে ...
লতা বগাই আহে
আইৰ মুখৰ ভাষা মোৰ ওঁঠেৰে লতা বগাই আহিছে,
বতাহেৰে উৰি অহা শস্যশালী গোন্ধ মই যেন চুই চাম;
একোটা সময়ত মানুহ বৰ মৰম অকলুৱা হৈ পৰে -
ভাষাই শুশ্ৰুষা কৰে মানুহৰ মন, ভাষাৰ চুমা এটাতে
চৌ-চৌ কৰে বৈ আহে ভালপোৱাৰ যমুনা ...
নামফাকে গাঁৱত এটা গধূলি
বেলি পৰি আহিল
আমি গৈ গৈ নামফাকে গাঁও যেতিয়া পালোগৈ
আৰ বাৰী, তাৰ বাৰীৰ জিকাফুলবোৰ
এপাহ দুপাহকৈ পাহ মেলি দিছে
বুঢ়ীদিহিং নৈখনে নামফাকে গাঁওখন আলফুুলকৈ আগুৰি আছে
দুৰৈৰ পৰাই মই নৈখনৰ মাতটো শুনিছিলো,
যেন কোন কাহনিবাৰে পৰা চিনাকি
গোটেই সন্ধিয়াটো মই নৈখনৰ অলেখ-লেখ চায়েই কটাই দিলো
এন্ধাৰত ওখ-পাখ ডাঙৰ ডাঙৰ গঢ়ৰ গছবোৰৰ ছাঁ
গছৰ গাৰ পৰা ওলাই আহি নৈৰ সোঁতত দীঘল দি পৰি আছে
গছৰ ছাঁ গধূলি দীঘে দীঘে লেংলেঙ্কৈ বাঢ়ে ...
জোনটো তেতিয়াও ওলোৱা নাই
নৈৰ পাৰতে থকা বুদ্ধ মন্দিৰটোৰ দুৱাৰদলিত
কোনোবাই এগছ চাকি জ্বলাইছে
পোহৰৰ ছাঁ গৈ পানী-যুৱলীত পৰিছে ...
সোঁৱৰণে পাহৰণে তুমি
সোৱৰণে পাহৰণে তুমি ধুৱলী-কুৱলী হৈ পৰিছা
তোমালৈ এডৰা আহল-বহল মাটি চহাই থৈছো,
তুমি ধাননি হৈ জিলিকি থাকিবা
তোমাৰ বুকুত উমলি থাকিব ৰ'দ-বতাহ-বৰষুণ
চকুলোৰ আঁৰত ৰমক্জমক এখন ফুলনিও পাতি থৈছো
কোনোবা এদিন জোনাকৰাতি -
ফুলনিখনৰ সেমেকা ঘাঁহত বহি তোমাৰ গান শুনিম
চাওঁতে চাওঁতে আমাৰ গানৰ মাজেৰে
পুৱৰ বেলিয়ে দিবহি হেঁপাহৰ ৰুণ ...
No comments:
Post a Comment