সেউজীয়া ৰ'দবোৰ জিল্মিলাই আছিল
হাইতাল বৰণৰ বতাহত,
হাইতাল বৰণৰ বতাহত,
জিলিৰ মাত সোনাৰুফুলৰ দৰে
ওলমি আছিল
জিৰ্ জিৰ্ জিঁ জিঁ
জিৰ্ জিৰ্ জিঁ জিঁ
শব্দৰ ধাৰষাৰ বৰষুণত
মোৰ সমগ্ৰ সত্ত্বা তিতি গ'ল -
হাতৰ আঙুলিৰ আগেদি
মই বৈ গলোঁ
অৰণ্যৰ গভীৰতালৈ,
ভৰিৰ তলুৱাইদি
মই বৈ গ'লো ঁ
শিপাৰ গভিৰতালৈ,
উশাহত পোৱা গ'ল
শিলৰ খোৰোঙত, জুৰিৰ পানীত,
জিলিৰ মাতত, বনৰীয়া লতাত,
ওখ গছবোৰৰ পাতত !
ৰৈ থাকিল সাক্ষী হৈ
নিৰ্জন সে দুপৰীয়াটো !
No comments:
Post a Comment