Nishiddha bhabbor - poem by Parishmita - নিষিদ্ধ ভাৱবোৰ - পৰিস্মিতা

নিষিদ্ধ ভাৱবোৰ ...
মন-মগজুত সোমাই আছে 
সহস্ৰ নিউৰনৰ এটা অগ্নিপিণ্ড
কেতিয়াবা ই ওলাই আহিব খোজে

Ek mrita kabir swagatokti - এক মৃত কবিৰ স্বগতোক্তি - Poem by Parishmita

তুমি মোৰ চন পৰা কলমৰ ন-স্তবক,
নিবৰ ফাঁকেৰে বিৰিঙি বোৱা
ক'লা চিয়াঁহীৰ দাগবোৰ হৈ তুমি
ভাৱৰ গুটিমালি সিঁচা ।

Eti nosto premar epitaph - এটি নষ্ট প্ৰেমৰ এপিটাফ - Poem by Parishmita

খুউব প্ৰেম কৰিব মন গৈছে আজি
তোমাৰ সৈতে 
এক পাৰ ভঙা উন্মাদ প্ৰেম,
অহেতুক বন্ধোনৰ বোজা খহাই কৰা প্ৰেম 

এটা সময় আছিল যেতিয়া কেৱল তুমি আছিলা ... Eta samay asil jetiya kebal tumi asila - Poem by Parishmita

বালিৰ ঘৰৰ দৰে উটি গ'ল সকলো
তুমি আৰু তোমাক লৈ থকা মোৰ সকলো অহংকাৰ ।
এটা মৃতদেহৰ দৰেই চেঁচা হৈ পৰিল 
আমাৰ সম্পৰ্কৰ গভীৰতা ।

Girl portrait - digital painting

Drawn in SketchBook 

Pakke Tiger Reserve - my first birding experience

Suddenly I got a call from Sarma Sir and he asked me if I shall accompany him to forest behind Nameri for a two day outing. An outing desire was already growing up inside me and Nameri reserve forest was in my priority list. So when I got the call, I was sanguine about going there though I knew I have to get my leaves granted.

Heroa surbor - হেৰোৱা সুৰবোৰ - Poem by Parishmita

ঘৰমুৱা খোজবোৰ থমকিব খোজে আজি

এবুকু অভিমানৰ অহৰহ খকা-খুন্দাত,

চিনাকী মুখবোৰত লাগি ৰৈছে

সময়ৰ অচিনাকী ভাৱ,

Nishiddha paras - নিষিদ্ধ পৰশ - Poem by Parishmita

উঠন বুকুখন হঠাৎ হৈ পৰে 
কছাইৰ হাতত হালাল হাবলৈ সাজু হোৱা
এটি জীয়া মঙহৰ টুকুৰা ।
হঠাৎ সৰৱ হৈ উঠা হাতখনে 
বোৱাই আনে এখন খৰস্ৰোতা তেজৰ নদী,

Nostalgia - নষ্টালজিয়া - Poem by Parishmita

 নষ্টালজিয়া ...

পুৰণি মদৰ বটলত ভৰাই ৰখা

নতুন মদৰ দৰেই

মনৰ ঊঁৱলি যোৱা কোঠাবোৰ

এতিয়া ঠাঁহ খাই উঠিব ধৰিছে

Dhangsastupar prem - ধ্বংসস্তুপৰ প্ৰেম - Poem by Parishmita

 হঠাৎ হেৰাই যোৱাৰ বেদনাই
যেতিয়া অধীৰ কৰি তোলে মন,
আঁজুৰি আনিবৰ মন যায়
অতীতৰ সেই ক্ষণবোৰ,
ধূসৰ হওঁ হওঁকৈও হব নোখোজা স্মৃতিবোৰে

নিৰ্মলপ্ৰভা বৰদলৈৰ কবিতা - Poems of Nirmalprabha Bordoloi

সাৰেং চৰাইৰ মাত

এদিন

গভীৰ ৰাতিৰ নিৰ্জনতাত মই শুনিলোঁ

মৃতজনৰ শুকান হাড়ৰ মাজৰ পৰা ওলোৱা 

এটা চেপা বিননি ।

নিৰ্মলপ্ৰভা বৰদলৈৰ কবিতা - Poems of Nirmalprabha Bordoloi

অব্যক্ত 

পানীযুঁৱলিত হাত তিয়াই

দিনৰ পিছত দিন ।

আঙুলিত খুটিয়াই

ক'ত যায় সেইবোৰ

লীলাৱতী, গৰ্ভৱতী মাছ ?

শুহি লৈ যায় নেকি

আঙুলিৰে বৈ যাব খোজা 

ইচ্ছাৰ জান-জুৰিবোৰ ?

বিহু - নিৰ্মলপ্ৰভা বৰদলৈৰ কবিতা - Bihu - Poems of Nirmalprabha Bordoloi

       বিহু

        ১

 গাৱৰ গাভৰুবোৰে
কালিলৈকে বৈ আছিল
পেঁপাৰ মাতটো তাঁতত ।
অজি সিঁহতৰ ভৰিত
নাচনী পথাৰবোৰে 
ধূলিৰ জুনুকা আঁৰিছে ।

বহাগ - নিৰ্মলপ্ৰভা বৰদলৈৰ কবিতা - Bahag -Poems of Nirmalprabha Bordoloi

    বহাগ 
       ১

এনেকুৱা লাগে -
যেন কচক্‌ কচক্‌কৈ উঠিব
কুমলীয়া তিয়হঁৰ কেঁচাখিনি ।
এনেকুৱা লাগে -
নদী যেন বৈ যাব 
এখন এখনকৈ বাৰখন গাঁৱৰ 
নিৰ্জনতা ভাঙি ।।

অপৰাজিত - নিৰ্মলপ্ৰভা বৰদলৈৰ কবিতা - Aparajita - Poems of Nirmalprabha Bordoloi

 (এয়া 
খেৰনিৰ
বননিৰ
বিয়াগোম ডাল পাত থকা
অতিকায় গছ আৰু গছনিৰ কথা  
কোনো এক মহা অৰণ্যৰ )