Ami goi thako - Poems of Ram Gogoi : আমি গৈ থাকো -- ৰাম গগৈৰ কবিতা

গৈ থাকা , এনেকৈয়ে গৈ থাকা,
যেনেকৈ গৈ আছে শাৰী পাতি , লানি পাতি
নিয়মিত সুশৃঙ্খল এদল সৈন্যৰ দৰে
অজস্ৰ পৰুৱা; লক্ষ্যত উপনীত হবই লাগিব ।

সৰু সৰু গুৰি পৰুৱাই মাউখে উটিলে
বোৱতী দুৰন্ত নদীও পাৰ হয় ।
সিহঁতৰ কষ্ট ক্লিষ্ট পথ পৰিক্ৰমাৰ অন্তত
আৰম্ভ হয়
জীৱনৰ জীয়াই থকাৰ কঠোৰ সংগ্ৰাম ।
অনাগত নতুন দিনৰ বাবে
সোণালী স্বপ্নৰ সঞ্চয় আৰু
প্ৰজাতিৰ স্বভবিক বৃদ্ধি ।

আহাঁ আমি গৈ থাকোঁ,
দল বান্ধি, সৰু সৰু মানুহৰ দল ।
যিসকলে আমাক পদদলিত কৰিছিল
আমাৰ অগ্ৰজ বন্ধুসকলক
হত্যা কৰিছিল অন্যায়ভাবে
সিহঁতক পিষ্ট কৰি আমৰ পদতলত
এনেকৈয়ে গৈ থাকো আহাঁ ।
সহকৰ্মীৰ বুকুৰ তেজেৰে সিক্ত পতকাবোৰ ।
হাতে হাতে তুলি লোৱা ; যি পতাকাত আছে
প্ৰভাতৰ নতুন সুৰ্য্যৰ অনুপম ৰং,
আছে উন্মাদনা
জীৱনক, পৃথিৱীক নতুন সাজেৰে গঢ়াৰ ।
এনেকৈয়ে এদিন আমি পামগৈ
এখন শস্যভৰা সোণালী পথাৰ, য'ত
অশাবোৰ, স্বপ্নবোৰ সিণগুটি হৈ
কৌটি কৌটি বছৰৰ পুৰণি মাটিৰ বুকুলৈ
দোঁ খাই আছে । আমি সেই শস্যবোৰ
আমাৰ সন্তানৰ দুহাতত তুলি দিম ।
সিহঁতৰ মুখত বিৰিঙি উঠিব সেইদিনা
অনাবিল হাঁহি ।



No comments:

Post a Comment