Etom Boma - poems of Ram Gogoi : এটম বোমা - ৰাম গগৈৰ কবিতা

(সৃষ্টিৰ জাৰজ সন্তান ?) মৃত্যুৰ  বিভিষিকা লৈ
সুগভীৰ পৃথিৱীত কোনোবা এদিন নিশা
তোমাৰ বিস্ফোৰণ । তুমি অগ্নিপৰিক্ষাত উত্তীৰ্ণ হ'লা ।

হিৰোচিমা নাগাচাকি আৰু সাধাৰণ মানুহৰ জীৱনত
তোমাৰ প্ৰতিক্ৰিয়া । অদ্ভুত আৰু বিকৃত অনাগত দিনৰ ইতিহাস ।
অন্ধকাৰ হেজাৰ ৰাতিৰ । আৰু 
ৰুজেনবাৰ্গ দম্পতীৰ স্বপ্নাতুৰ হৃদয় উচ্ছাস । ভীতি - বিহ্বল ।
কি কৰুণ 
পৃথিৱীৰ ৰাতিৰ কাহিনী

বিজ্ঞানৰ সাগৰ মন্থন কৰি আমি পালোঁ কি ?
অসুৰৰ মৃত্যুবাণ ...... এয়া অমৃত নে গৰল ?
নিভৃত গবেষণাগাৰত কোনোবা কৃচ্ছসাধকৰ 
মুখত অনাবিল হাঁহি আৰু অসীম বিস্ময়ভৰা আনন্দৰ 

কি মহান সত্য সুন্দৰ  !
কি গভীৰ সাগৰ - মন্থন !

পৃথিৱীৰ জাৰজ সন্তান তুমি নোহোৱা ।
নতুন সৃষ্টিৰ সন্ধানত যুগে যুগে আমাৰ যাত্ৰা
স্থাবৰ পৃথিৱী আৰু যাযাবৰ মানুহৰ দল;
কি অপূৰ্ব পাথেয় !
শান্তি পিয়াসী সাধাৰণ মানুহৰ কৰুণ দৃষ্টিত
তুমি এক বীভৎস জন্তু
এদল অ-মানুহ আৰু অসাধাৰণৰ হাতত । আৰু 
কোটো কোটি মাতৃৰ গৰ্ভত থকা কেচুৱাবোৰে
তোমাক চিঞৰি কয়
নতুন যুগৰ বাণী
নিলকণ্ঠ জনতাৰ কি আশ্চৰ্য সমাবেশ
সৃষ্টিৰ নতুন সৃষ্টিৰ
কি অগ্নিময় সম্ভাৱনা তোমাৰ বুকুত !





No comments:

Post a Comment