Ghrinit Jibon - poems of Ram Gogoi : ঘৃণিত জীৱন - ৰাম গগৈৰ কবিতা

তোমাৰ মগজুৰ মাজেৰে বৈ যায় এখন নদী
সেই নদী জানো
            সূৰ্য গলিত লাভাৰ !
যেন আদিম অৰণ্যক মানুহৰ পুঞ্জীভূত ক্ৰোধ
অনিৰুদ্ধ প্ৰবাহ ! উদ্দাম । উত্তাল ?

তোমাৰ স্নায়ুতন্ত্ৰত অস্থিৰ উত্তেজনা
আঘাত কৰা আৰু আঘাত লোৱাৰ,
তোমাৰ স্নায়ুতন্ত্ৰত অস্থিৰ উত্তেজনা
দৈত্যৰ দৰে এটা প্ৰৱল ইচ্ছা
               তুমি আকৌ ঘুৰি আহিবা
               প্ৰস্তৰীভূত কবৰৰ পৰা
               তুমি সাৰ পাইছা ।
আদিম হিংস্ৰ মানৱতাৰ উদ্যত খড়গ ।
যুদ্ধৰ দমামা,
নভ-জল-স্থল - আন্দোলিত দশোদিশ ।

কেনি যোৱা, কলৈ পলাবা, হে বিবেক !
হে কুটিল, হে সভ্য মানুহ,
ধিক !
ধিক, তোমাৰ নতুন জীৱন ! 

No comments:

Post a Comment