Tomalok shui asa - Poems of Ram Gogoi : তোমালোক শুই আছা - ৰাম গগৈৰ কবিতা
তেনেই সাধাৰণ এই কথাটোকে
তুমি, আমি কোনোৱেই বুজি পোৱা নাই ।
আমাৰ মুখামুখি হৈ বহি থকা
সেই যে, এজনৰ পাছত এজনকৈ
কথা ক' বলৈ ৰৈ আছে
সভাপতি প্ৰমুখ্যে মুখ্য অতিথি,
নিৰ্দিষ্ট বক্তা আৰু নিমন্ত্ৰিত ভদ্ৰ বাবুসকল;
তেওঁবিলাকৰ মংগল আৰু সমৃদ্ধিয়েই
আমাৰ মুক্তি ।
তেনেই সাধাৰণ এই কথাটোকে
বুজি নোপোৱাৰ বাবেই
আমাৰ যত বিলয় বিপত্তিৰ অন্ত পৰা নাই ।
শ্ৰোতামণ্ডলী, বক্তৃতাৰ এতিয়াও শেষ পৰা নাই ।
চোৱাচোন বক্তাসকলৰ উদাত্ত কণ্ঠত
তোমালোকৰ প্ৰতি থকা সহানুভুতি
আৰু হৃদয়ৰ গভীৰ ভালপোৱা
কেনেকৈ কলহৰ কাণেৰে ওপচি পৰিছে ।
দুষ্টলোকে মিছাকৈয়ে তেওঁবিলাকক ভণ্ড বুলি কয় ।
চোৱা, কেনেঐ মাউথ পিচ টো মোহাৰি ল' লে
ইজন বক্তাই । কিজানি আগৰ জনৰ মুখৰ পৰা
থুই পৰিছিল তাত । বক্তাৰ কি অপৰাধ ।
তোমালোকৰ বাবেই কথা কৈছিল তেওঁ ।
পাৰা যদি ক্ষমা কৰিবা । নকৰিলেও তেওঁ
তোমালোকৰ কথা কৈয়ে যাব ।
শ্ৰোতামণ্ডলী, তোমালোক এজন এজনকৈ
আকৌ জুম পাতি পাতি উঠি গৈছা ।
সভামণ্ডপত এতিয়াও বক্তৃতাত শেষ হোৱা নাই ।
সভাপতিৰ কণ্ঠ শোভা কৰা
ফুলৰ মালৰ নিলামৰ কাৰ্যসূচী
এতিয়াও বাকী আছে ।
তোমালোক এতিয়াই উঠি নেযাবা ।
দলে দলে তোমালোক এইদৰে উঠি গ'লে
সভাঘৰ শূন্য হৈ যাব । কিন্তু
বক্তাসকল নিৰাশ হোৱা নাই ।
কিয়োনো তেওঁলোকে জানে,
তোমালোক নিতান্তই মূৰ্খ
কেনি যাবা; বক্তাসকলে তোমালোকক
অকৌ লৈ আহিব সভাঘৰলৈ
তেওঁবিলাকৰ বক্তৃতা তোমলোকে শুনিবই লাগিব ।
নহ'লে সভাঘৰৰ দুৱাৰ বন্ধ কৰি ল'ব ।
তোমালোকক বেঢ়ি ল'ব সশস্ত্ৰ প্ৰহৰীয়ে ।
উঠি যাব খোজা যদি দুৱাৰ ভাঙিব লাগিব ।
সেই বেষ্টনীও যে ভাঙিব লাগিব ।
দুৱাৰ ভাঙিব লাগিব ।
চোৱা, সভামণ্ডপত বক্তৃতাৰ শেষ হোৱা নাই ।
মাইকত হিন্দি ফিল্মৰ গান
এতিয়াও বজা নাই । সভাঘৰৰ বাহিৰত
তোমালোকৰ অবোধ শিশুবোৰ কান্দিছে
সিহঁতে সভাঘৰটোত জুই দিব ।
তোমালোক শুই আছা ।
তোমালোকৰ মুখত ফুলচন্দন পৰক ।
তেনেই সাধাৰণ এই কথাটোকে
তুমি, আমি কোনোৱেই বুজি পোৱা নাই ।
আমাৰ মুখামুখি হৈ বহি থকা
সেই যে, এজনৰ পাছত এজনকৈ
কথা ক' বলৈ ৰৈ আছে
সভাপতি প্ৰমুখ্যে মুখ্য অতিথি,
নিৰ্দিষ্ট বক্তা আৰু নিমন্ত্ৰিত ভদ্ৰ বাবুসকল;
তেওঁবিলাকৰ মংগল আৰু সমৃদ্ধিয়েই
আমাৰ মুক্তি ।
তেনেই সাধাৰণ এই কথাটোকে
বুজি নোপোৱাৰ বাবেই
আমাৰ যত বিলয় বিপত্তিৰ অন্ত পৰা নাই ।
শ্ৰোতামণ্ডলী, বক্তৃতাৰ এতিয়াও শেষ পৰা নাই ।
চোৱাচোন বক্তাসকলৰ উদাত্ত কণ্ঠত
তোমালোকৰ প্ৰতি থকা সহানুভুতি
আৰু হৃদয়ৰ গভীৰ ভালপোৱা
কেনেকৈ কলহৰ কাণেৰে ওপচি পৰিছে ।
দুষ্টলোকে মিছাকৈয়ে তেওঁবিলাকক ভণ্ড বুলি কয় ।
চোৱা, কেনেঐ মাউথ পিচ টো মোহাৰি ল' লে
ইজন বক্তাই । কিজানি আগৰ জনৰ মুখৰ পৰা
থুই পৰিছিল তাত । বক্তাৰ কি অপৰাধ ।
তোমালোকৰ বাবেই কথা কৈছিল তেওঁ ।
পাৰা যদি ক্ষমা কৰিবা । নকৰিলেও তেওঁ
তোমালোকৰ কথা কৈয়ে যাব ।
শ্ৰোতামণ্ডলী, তোমালোক এজন এজনকৈ
আকৌ জুম পাতি পাতি উঠি গৈছা ।
সভামণ্ডপত এতিয়াও বক্তৃতাত শেষ হোৱা নাই ।
সভাপতিৰ কণ্ঠ শোভা কৰা
ফুলৰ মালৰ নিলামৰ কাৰ্যসূচী
এতিয়াও বাকী আছে ।
তোমালোক এতিয়াই উঠি নেযাবা ।
দলে দলে তোমালোক এইদৰে উঠি গ'লে
সভাঘৰ শূন্য হৈ যাব । কিন্তু
বক্তাসকল নিৰাশ হোৱা নাই ।
কিয়োনো তেওঁলোকে জানে,
তোমালোক নিতান্তই মূৰ্খ
কেনি যাবা; বক্তাসকলে তোমালোকক
অকৌ লৈ আহিব সভাঘৰলৈ
তেওঁবিলাকৰ বক্তৃতা তোমলোকে শুনিবই লাগিব ।
নহ'লে সভাঘৰৰ দুৱাৰ বন্ধ কৰি ল'ব ।
তোমালোকক বেঢ়ি ল'ব সশস্ত্ৰ প্ৰহৰীয়ে ।
উঠি যাব খোজা যদি দুৱাৰ ভাঙিব লাগিব ।
সেই বেষ্টনীও যে ভাঙিব লাগিব ।
দুৱাৰ ভাঙিব লাগিব ।
চোৱা, সভামণ্ডপত বক্তৃতাৰ শেষ হোৱা নাই ।
মাইকত হিন্দি ফিল্মৰ গান
এতিয়াও বজা নাই । সভাঘৰৰ বাহিৰত
তোমালোকৰ অবোধ শিশুবোৰ কান্দিছে
সিহঁতে সভাঘৰটোত জুই দিব ।
তোমালোক শুই আছা ।
তোমালোকৰ মুখত ফুলচন্দন পৰক ।
No comments:
Post a Comment